ROBALIZA
Dicentrarchus labrax
Descrición
Da familia dos serránidos, é un peixe de silueta alongada e esvelta, que mide entre 10 cm e 1 m. Na súa cabeza atopamos unha prominente mandíbula con beizos carnosos e a boca repleta de dentes, situados sobre os maxilares, nos ósos da bóveda do padal. Na parte posterior da membrana que protexe as agallas, chamada opérculo, conta con dúas espiñas; ademais, sobre devandito opérculo, debúxase unha mancha de cor parda escura característica. O dorso, prateado en tons grises e azuis, presenta dúas aletas dorsais case xuntas, a primeira delas formada a base de espiñas. A aleta caudal é lixeiramente escotada, é dicir, ten forma de «V». O ventre, de cor máis clara que o dorso, case branco, tamén loce irisaciones prateadas, e nel sitúanse as súas aletas pélvicas torácicas.
Alimentación
Moi desconfiado, gran depredador e voraz, tanto que o seu nome vén de «lupa», que significa loba. A súa extensa boca o converte nun gran depredador moi voráz. Entre as súas presas favoritas destaca unha gran variedade de peixes, vermes, ourizos e crustáceos.
Hábitat
A robaliza salvaxe vive preto da superficie, en auga salgada, sendo as súas principais áreas de distribución o Atlántico (desde Canarias ata Noruega) e o Mediterráneo.
No bo tempo prefire os cantís, as costas rochosas de areais, portos, dársenas, pantanales, diques, mesmo nas desembocaduras dos ríos polos que, en ocasións penetra, soportando ben o baixo nivel de salinidade; mentres queno inverno afástase da costa.
Status
UICN: Mínima preocupación ( LC). A especie non require de medidas de protección especial, nin se aproxima a ningún dos parámetros para ser incluída nunha categoría de maior risco.