RÉPTILES
SERPE DO MILLO
Panterophis guttatus
Nos nosos 6 exemplares adultos, situados nun único terrario pódense observar 4 patróns diferentes de coloración que dependen de mutacións xenéticas que codifican para a formación de pigmentos.
Dous exemplares de coloración normal, coa que é a forma nominal ou salvaxe ( a máis frecuente e datada no medio natural) que se caracteriza por unha combinación de tres cores, vermello ( carotenos), negro ( melanina) e amarelo ( xantofilas).
Dous exemplares amarelos ( fase butter), nos cales o animal non sintetiza pigmento negro nin vermello.
Un exemplar albino, no que o animal carece de melanina.
Un exemplar aneritrístico, (ás veces chamado "albino negro" ) no cal o animal non sintetiza pigmentos vermellos nin amarelos.
Esta variabilidade en coloración débese a que esta especie leva mantendo en catividade como animal de compañía desde hai décadas e fóronse seleccionando estes caracteres de coloración polos criadores.
Alimentación
Aliméntase de presas vivas como grilos, lagartijas, paxaros e pequenos roedores
Habitat
O seu hábitat nativo é o Leste e centro oeste dos EE. UU. ata o Nordés de México. É unha especie moi adaptable, de aí a súa inclusión como especie invasora en Baleares. É terrestre e/ou semiarborícola e habita en bosques claros e asollados, podendo atoparse tamén en zonas agrícolas, praderías e contornas urbanos. Debe o seu nome ao seu lugar preferido: os cultivos de millo, onde atopa alimento e protección
É un depredador xeneralista que mata ás súas presas asfixiándoas por constrinximento, xa que non son serpes venenosas. Son máis activas de noite, así como ao amencer e anoitecer.
Status
Atópase incluída no Catálogo Español de Especies Exóticas Invasoras, zona de aplicación Baleares. O seu hábitat orixinal son os bosques de coníferas, claros e asollados do Leste e centro oeste dos EE. UU. ata o Nordés de México.
< p>A problemática asociada á súa introdución débese ao seu impacto ecolóxico, xa que pode depredar sobre insectos, anfibios, réptiles, aves e pequenos mamíferos autóctonos e ao seu impacto sanitario, como portadora de diversas pragas e enfermidades que poden afectar á fauna nativa.. < p>As principais vias de entrada están na súa comercialización como animal de compañía; de feito, é o colúbrido adquirido como mascota máis popular a nivel mundial, ou por introdución accidental en containers. Como vectores de introdución están a liberación voluntaria e o escape de exemplares mantidos en catividade.