QUINCAJÚ
Potos flavus
O seu nome quincajú procede dos indios e significa Honey Bear, pola súa paixón polo mel. Tamén coñecido como cuchumbi, mico león, cuchicuchi, huasa ou martucha.
Adoitan observarse colgados boca abaixo mentres se alimentan, para o que utilizan a súa cola prénsil e as patas traseiras de apoio mentres sosteñen unha chea de pequenos froitos nunha man e usan a outra para comer.
Descrición
É un pequeno animal arborícola nocturno que vive en solitario, aínda que ás veces forma pequenas comunidades, que raramente descende das árbores. Ten o pelame de cor marrón dourada cuns ollos grandes e separados. Viven en pequenas comunidades e como elementos de comunicación usan a súa mirada e os berros. As femias despois dun período de xestación de 120 días, teñen unha única cría que aleita durante catro meses e constantemente ambos se comunican a través de sons. Os machos fanse adultos aos 18 meses, mentres que as femias fano aos 30 meses.
Alimentación
Aliméntanse principalmente do néctar das flores e de mel , para iso usan a súa lingua serpentiforme e móbil. Tampouco desprezan froitos ricos en azucres, insectos, pequenos animais, ovos e froitos secos.
Habitat
Son nativos dos bosques húmidos tropicais de zonas de baixa altitude, estendéndose polo centro e sur de América, desde México meridional ata Brasil. Debido a que son animais nocturnos conviven nas copas das árbores con outras especies diúrnas como os monos platirrinos e os monos capuchinos.
Status
U.I.C.N: baixo risco/mínima preocupación (LR/ LC). Non require de medidas de protección especial, nin se aproxima a ningún dos parámetros para ser incluída nunha categoría de maior risco. Do mesmo xeito que todos os animais exóticos, estes animais non deberían ser mascotas, especialmente porque necesitan coidados moi específicos. Para a adquisición destes animais é preciso ter CITES III e as súas correspondentes vacinas. Ao non pertencer á familia de simios ou prosimios non requiren núcleo zoolóxico, pero si un gran espazo.
